Goede voornemens

Heb je dat ook wel eens? Dat je heel goed weet dat je al een hele poos op het verkeerde pad loopt? Maar dat je te lui/makkelijk bent om er van af te stappen, en de goede weg op te zoeken.

Ik denk dat dat zo'n beetje opgaat voor mijn 2018. Vijf september heb ik nog een mooi stukje over bewustwording geschreven, waaruit blijkt dat ik echt wel wist dat ik niet goed bezig was, maar echt het roer om, dat kreeg ik dan toch net nog niet voor elkaar.

Oud en Nieuw diner

Ja, genieten moet je altijd, maar van bepaalde zaken toch echt met mate, en die balans was bij mij al enige tijd ver te zoeken. Niet dat ik echt zocht, want zoals ik al zei, ik was de goede weg al een poosje uit het oog verloren. Wat dus geresulteerd heeft in 13 weer gevonden kilo's van de 23 die ik succesvol kwijt was geraakt.

Als je eigenlijk alleen nog maar depressief van je eigen gewicht wordt, valt er natuurlijk niet zo veel meer te genieten. Je voelt je bij iedere heerlijke hap, en lekkere slokje dat je naar binnen werkt meer en meer schuldig, om over mijn arme gewrichten,die steeds harder gingen protesteren, maar te zwijgen, .

Duidelijk! Het roer moet om!

En dat heb ik gedaan, en hoe. Ik heb december als laatste ongezonde maand maar over me heen laten komen en ben januari onvervalst met heel veel goede voornemens begonnen. De eerste is IkPas ( 30 dagen geen alcohol), die prachtig aansluit bij mijn volgende , nl weer afvallen. De vorige keer is me dat heel goed gelukt met het oudduitse FDH dieet ( Fresse Die Helfte, vrij vertaald dus VDH, vreet de helft). En ik ben  weer lid geworden van een sportschool.

Dit alles heeft nu al resultaat, en hoe. In een goede 3 weken ben ik reeds 5 kilo kwijt. Ik weet het, de eerste gaan het hardst, straks gaat het langzamer, maar dat maakt niet uit. In principe heb ik mezelf een jaar de tijd gegeven weer 15 kilo kwijt te raken.

Twee keer in de week sportschool, iedere avond na het eten rondje wandelen, en niet te vergeten, gezond en calorie-arm koken. Want voor mij werkt het ouderwets calorieën tellen het beste. Dit met behulp van de myfitnesspal app, omdat ik daarin recepten kan zetten, die automatisch worden omgezet in calorieën per portie.


En zo kom ik weer bij dit blog terecht, want ik wil natuurlijk ook van mijn tegenwoordig grootste hobby blijven genieten; Koken!Ik vind het gewoon nog steeds leuk om te experimenteren in de keuken, en nu dan uiteraard met een zo calorie-vriendelijk resultaat. Dus hier volgt mijn eerste recept:

Rösti ovenschotel                                         voor 2 porties á 581 of 3 porties á 387 calorieën

200 aardappelen
1 ei
200 gr mager rundergehakt
150 gr prei
250gr champignons
150 gr paprika
300 gr tomaat
150 gr ui ( eigenlijk 2x 75 gr)
50 gr geraspte kaas
15 gr iedere dag vloeibaar ( bak en braadboter uit de fles)

Prei, champignons ui en paprika in gewenste grootte snijden, en met gehakt in de pan braden. Naar smaak kruiden toevoegen. Ik heb er dit keer gerookte paprikapoeder en "pilzgewürrzzubereitung" door gedaan. Maar dat laatste is niet in Nederland te krijgen helaas, dus wat dat betreft kun je er in gooien wat je denkt dat lekker is ( denk aan kerrie, of misschien zelfs wel tacokruiden o.i.d.) Als laatste de gepelde en in blokjes gesneden tomaat toevoegen.

Dit alles in een ovenschotel .......

Ei kloppen met beetje zout en peper, de helft van de gesnipperde ui, en de heel kort gekookte aardappelspirelli door elkaar roeren. Als je geen spirelli machine hebt kun je de aardappel natuurlijk ook gewoon raspen.

En dat over de gehakt/groentenmix heen in de de ovenschotel, de 50 gram geraspte kaas er overheen, en dan nog een haalf uurtje of zo in de oven op 180 graden ( tot er een mooi bruin korstje op zit en de aardappels gaar zijn.




Overigens zijn alle hoeveelheden bij benadering, want ik gooi geen halve uien, tomaten enz. weg. Aanvankelijk had ik dit voor 2 porties bedacht, maar het was zo'n volle schotel dat ik er maar een derde van heb gegeten. Vriend vond dit niet heel erg en heeft de rest opgegeten. Maar voor een volwassen vent is een avondmaaltijd van 774 calorieën ook niet echt te veel.

Ik ga mijn best doen om regelmatig mijn calorie-arme maaltijden te delen, in de hoop dat ze in de smaak vallen. Want zoals ik deze laatste maand weer gemerkt hebt. Genieten kun je echt ook met mate!

Kookluns verzamelroute

Stormachtige wind, regen. Bij deze weersvoorspelling denk je natuurlijk gelijk aan een flinke fietstocht. Niet? Nou, ik wel. Ik ben gaan plannen op route.nl en dacht: "Ik zie het wel, als het erg hard regent, kan ik altijd nog uitstellen." En zo heb ik met alle informatie, te vinden op Fietsen voor mijn eten, een mooie route rond mijn huis opgezet.

De weersvoorspelling was redelijk accuraat, er waaide een stevige bries, maar het was droog. Het waait altijd in het Westland weet ik inmiddels, dus wie houdt me tegen op mijn ( elektrische) fiets. Vol enthousiasme ben ik op weg gegaan. Ik had de route vanuit huis laten starten, maar besefte later dat dát natuurlijk helemaal niet handig is als ik er een openbare route van maak, dus hier en daar wat gesleuteld aan de route, en ik beschrijf hem zoals hij uiteindelijk geworden is.

Ik heb de route laten beginnen bij De Westlandse Druif. Als je niet van hier komt is de route vanaf hier makkelijk te beginnen. Op het parkeerterrein kun je de auto met fietsendrager kwijt voor je rondje boodschappen in het Westland. Ook is het een prachtige verzamel plek, en ook nog eens leuk om te bezoeken.

En dan maar eindelijk eens in de pedalen.

Als eerste komen we langs de heerlijke puntpaprika's van  Fam. Knijnenburg. Ohja, een portemonneetje vol kleingeld is een MUST als je ook echt boodschapjes wilt doen op deze route, want je komt het meest langs stalletjes en automaten.

Al wil je verder niets kopen op deze route, de volgende 1,50 raad ik iedereen aan te besteden. De heerlijkste gele courgettes die er zijn. Momenteel mijn favoriet, maar dat was nog niet opgevallen op dit blog denk ik.

Na een klein stukje door een bedrijven terrein krijg je een mooi doorkijkje waar het Westland er vele van heeft. Niet op de foto gezet, want dit blog gaat om de stalletjes en winkeltjes. Fiets de route gerust eens en laat me weten hoe je het vond.

Inmiddels zijn we bij firma Duijvestijn aangekomen. Pas op met oversteken, want die ligt aan een wat drukkere weg. Zoals op de foto te zien, niet open op zondag, maar de coeur de boeuf tomaten zijn echt de moeite waard.

Overigens gaat het fietsen van deze route geloof ik sneller dan het schrijven er over, maar dat terzijde!

Ook weer links aan de weg vinden we het volgende stalletje, paprika's. Een hele grote zak rode, of een iets minder grote zak gemengde paprika's. Ik heb voor de minder grote gekozen, en heb alsnog mijn paprika's gegrild, omdat ik niet alles op kon maken aan reguliere maaltijden.

Daarna volgt een kas/winkeltje aan de rechterkant van de weg waar oogmeloenen te koop zijn. Dat is echter een seizoensproduct, en dus niet altijd voor handen.

Zo komen we langzaam in de richting van Naaldwijk, waar Sunsister zit, met een klein winkeltje met meerdere producten. Op het ogenblik onder andere heerlijke snijbonen.

Dan fietsen we Naaldwijk binnen, langs de prachtige watertoren, en komen we bij een wijnhandel. Een wijnhandel? Ja, de Westlandse wijnhandel, waar de eigenaar je met liefde een goede fles wijn aanraad bij al het lekkers dat je koopt en wilt bereiden. Vertel met welke smaken je wilt koken en er komt een uitstekend wijnadvies.

En mocht je je nu ineens bedenken dat je dat ene stukje gereedschap in de keuken mist, ik leid de rit ook nog langs Marian's Kookwereld, een zeer goed gesorteerde winkel, waar Marian zelf de garde zwaait, maar die ook met liefde aan je verkoopt.

Dan fietsen we snel Naaldwijk weer uit. Ik moet eerlijk zeggen dat mijn rit daar wat ongebruikelijke kronkels heeft, maar dat komt echt door route.nl hoor. Bovendien was er een klein stukje straat opgebroken, maar ja, dat zal wel snel over zijn.

We zijn nu op weg naar een prachtige lunch/pauze plaats, en geheel onverwacht stuitten we op op het Sint Jorispad  nog op een echt meer dan prachtig druivenstalletje ( uiteraard ook alleen in de herfst!). We konden de verleiding niet weerstaan en hebben een kilo rood en wit gemengd meegenomen. Wat waren die zalig!

Overigens is het Sint Jorispad een authetiek stukje Westland, een prachtig bochtig smal weggetje Nederland.

En dan....Is er thee in mijn geval.

Bij Het Blauwe hek om precies te zijn. Een zorg bakkerij/theeschenkerij waar met de vrolijkste glimlach wordt geserveerd. Overigens waren de pepernoten die bij mijn thee lagen net gebakken, en werkelijk de lekkerste die ik ooit gegeten heb!

De eerste keer heb ik de route op vrijdag gefietst, maar vanaf dit gedeelte heb ik het e.e.a. aangepast, en dat hebben we op zondag proef gefietst. Dus helaas geen sfeerplaatjes van de mooie winkeltjes, maar wel een aanduiding. Bij de volgende stop ga ik zeker snel nog eens langs als het winkeltje wel open is, maar dat is beperkt. Op de site staat dat je dan aan moet bellen, en dan doet de mevrouw "het winkeltje"open. Maar dat geldt dus alleen als de producten er "hangen" op woensdagmiddag, donderdag en vrijdag en zaterdagochtend.

Hierna volgt Mil, Kwekerij met zorg alwaar wij natuurlijk helaas ook (nog) geen kijkje hebben kunnen nemen.

Nu volgt eer een stukje waar we het even zonder stalletjes en winkeltjes moeten stellen, maar op naar de volgende. Op de De Jonghlaan zou je nog eieren mee kunnen nemen.

Een stukje aan de linkerkant van de Maasdijk, en na het oversteken door aan de rechterkant. Ik denk dat vele mensen van mijn generatie, en van deze kant van het land, die dijk wel kennen. Het laatste stuk naar Hoek van Holland, niet zelden in de file beleefd, zowel heen als terug!

Aan de rechterkant van de Maasdijk vinden we dan de Westlandse Aardbei. Ook helaas niet open op zondag, want echt, de moeite waard!

We zitten nu overigens in 's-Gravenzande, of, zoals ze dat hier noemen, Het Breeje Durp. En dat klopt ook wel, want we fietsen er nog een knap poosje langs en door. Op naar Be-leaf, voor particulieren alleen open op woensdagmiddag en zaterdagochtend. Omdat deze aan het einde van de route zit dus eigenlijk alleen als je het op woensdag doet, maar dat maakt niet uit, want het is sowieso leuk om al die Westlandse initiatieven ook te zien.

Over Westlandse initiatieven gesproken, we zijn ook dit bord nog gepasseerd, Westlandsvlees.nl. Vlees eten is tegenwoordig natuurlijk zo'n "dingetje".  Maar misschien is dit wel een oplossing. Lees de site gerust eens door. Ik ben de laatste tijd wat meer bezig met bewust consumeren. Ik blijf me dan ook afvragen hoeveel uit de overvulde schappen in de supermarkten op den duur gewoon weggegooid wordt. En hoeveel leuker het volgens mij is als je af en toe eens misgrijpt. Want des te lekkerder als je dan wel weer eens krijgt wat je zo lekker vindt. Maar goed, dit even terzijde, dit soort hersenspinsels komen later nog wel eens aan bod.

Na Be-Leaf trekken we bijna weer de bewoonde wereld binnen en fietsen we een stukje door het dorp, langs de mooie Stellingmolen en via de Zanddijk richtig zee alwaar we ons laatste, maar zeker niet minste stalletje treffen, 't Kommaatje. Waar je verschillende zalige tomaten en tomaatjes en komkommers kunt kopen. Volop in de automaat aanwezig, en op woensdag en vrijdag is de winkel bemand.

De eerste keer dat ik er kwam heb ik mijn ogen uitgekeken, want er zijn zoveel verschillende. En zo ontzettend lekker, ik wil ze eigenlijk niet eens meer uit de winkel. Om er maar een paar op te noemen, cherry-, pruim- en paprikatomaten, coeur de boeuf en tijgertomaten. Om je vingers bij op te eten!

In mijn eerste route had ik nog een stop vlak bij mijn huis gemaakt, maar dat is ook echt een gelegenheidsstalletje, dus die heb ik er uit gehaald. Mocht je in de herfst nog graag een pompoen scoren, rijdt dan voor je rechtsaf weer naar de Westlandse Druif gaat een beetje rechtdoor. Heb je het wel gehad, rijdt dan gewoon terug naar de Westlandse druif en geniet daar van wat lekkers te drinken en een stuk druiven cake.

Alles bij elkaar is de route zo'n 25 kilometer, niet echt heel erg veel. Goed te fietsen denk ik. Wel echt een belevingsroute, dus trek er gerust wat meer tijd of zelfs een hele dag voor uit.

Mijn buit zag er op vrijdag zo uit en had me totaal 14 euro gekost. We hebben er bijna een week heerlijk van gegeten. Overigens kwam de pompoen toen ik hem bereidde al snel op 1-0 voorsprong, maar daarover later meer.......


De volledige route is te vinden onder de naam Kookluns verzamelroute  op route.nl. Die uiteraard ook een app heeft, dus ook makkelijk te gebruiken is op de fiets.Overigens is daar voor elk wat wils te vinden aan super geweldige routes, en uiteraard staat daar ook de Courgettesoepfiets route van Marja van Fietsen voor mijn eten op.

Samenvattend mijn laatste tips:

* Niet echt geschikt op zondag, omdat er dan veel gesloten is.
* Neem flink wat los geld mee.
* Flinke fietstassen of een grote mand voorop, ook altijd makkelijk.
* Als je nog tijd over hebt, zit je zo aan het strand.

Kookkluns? Kookkluns!

Dat mijn blog met recht de naam kookkluns draagt zal dit verhaal bewijzen. Al die lovende verhalen over alle overheerlijke dingen die ik maak geven wel te denken, maar heel soms mislukt er toch ook echt wel eens iets.

Zo was ik eergisteren weer heerlijk met de gele courgettes aan de gang. Deze keer wilde ik een lekkere cake bakken. Op de markt in Monster had ik zalige banaantjes gekocht, dus het moest een bananen/courgette cake worden.

Even snuffelen op internet, en al snel een recept van Cickslovefood gevonden. Ik gebruik wel vaker recepten van hun. Zij gaan heel relaxt om met het hele vegetarische/veganistische gebeuren, en hebben niet zeldzaam heerlijke recepten staan.

Nog even gegoogled of ik speltmeel kon vervangen door gewone bloem, omdat ik (nog) geen speltmeel in huis heb. Dat zou probleemloos moeten kunnen.

Maar goed, de bananen/worteltjes/courgetten cakes worden nogal eens wat machtig, niet echt luchtig, dus dacht ik slim te zijn. Ik heb eerst de eiwitten geklopt, en daarna pas de rest van de ingrediënten van het beslag erbij gedaan, zodat er wat meer lucht in de cake zou komen. ( denk aan sponscake).

Of dat de denkfout is geweest, of dat er iets anders mis is gegaan, ik weet het niet. Maar de cake was echt niet te eten. Hij is op de één of andere manier gewoon niet gaar geworden van binnen.

We hebben hem nog geprobeerd te redden door hem nog wat langer in de oven te schuiven, maar helaas. Dit baksel is toch echt in vuilnisbak terecht gekomen.


En dat doet bijna fysiek pijn. Ik heb zo'n hekel aan verspilling, en er zaten toch echt zoveel lekkere dingen in. Maar goed, you win some, you lose some, en als er nooit iets mislukt, leer je ook niks!

Gelukkig hadden we dinsdag nog wel een super geslaagd gerecht met de courgettes. We hebben maandag  in Duitsland boodschappen gedaan en een heerlijk stukje lamsrug gekocht. En laat die nou perfect samen gaan met een gegrilde courgette salade! Gebakken gnocchi erbij, en smullen maar.



Ik moet zeggen dat ik het op het ogenblik ontzettend naar mijn zin heb. Ik ben weer eens op een zeer positieve manier met eten bezig. Ik hou ontzettend van lekker eten, en dat is wel eens lastig als je toch wel aanleg hebt om (snel) aan te komen. En nu ben ik deze week zo'n beetje hele dagen met eten bezig. Maar dan niet met het in mijn mond stoppen, maar er over nadenken, dingen opzoeken, uitzoeken, en uiteraard ook breiden.

Vandaag ook al weer de hele dag bezig met eten, maar daar morgen meer over.....

Courgettes, courgettes, courgettes......

Ik loop hopeloos achter met mijn courgette blogjes, want er komen er echt nog ( veel?) meer. Maar de courgettesoepfietsdag luidde onze vakantie in, en afgelopen week zijn we dan ook echt weggeweest. Dus geen tijd om te bloggen.

Maar goed, het lijkt er op dat ik voorlopig even aan de (gele) courgette verslaafd ben. Zo heb ik vorige week op een verrassingsfeestje/barbecue een gegrilde courgette salade gemaakt. Zalig gewoon, en helaas ontbreekt de foto, want ik kan je vertellen, die was het eerste op! Uiteraard had ik mijn courgettes weer bij Van Vliet gehaald. 

Om echter een beetje verder te gaan waar ik gebleven was, vlak na de fietstocht heb ik een al lang door mij gekoesterde wens in vervulling laten gaan. En heb ik een Spirelli gekocht.

Uiteraard heb ik daar gelijk flink mee geëxperimenteerd! Eerst een courgette-spaghetti-salade. Zoals je op de foto kunt zien, komt het recept van Smulweb, maar ik kan hem helaas niet meer vinden. Al weer te lang geleden. Maar de oplettende lezer weet inmiddels dat ik een recept slechts als richtlijn gebruik. Dit recept heb ik overigens aardig aangehouden, wat ik als ik het nog eens ga maken niet meer doe! Zowel in de courgetti ( zoals courgettespaghetti schijnt/blijkt te heten) als in de te roosteren paprika en tomaatjes werd een flinke hoeveelheid knoflook/chili olie gebruikt, wat het naar mijn smaak iets te heet maakte. 

Het was gelukkig niet zó heet, dat het niet smaakte. Maar laten we niet op de smaken zaken vooruitlopen. De courgetti maken, zelfs met het makkelijke machientje, was eerst best nog wel een beeeetje een uitdaging. Dit blog heet dan ook niet voor niets Kookkluns 2.0. Ik ben namelijk niet echt handig met keukenmachines..... Gelukkig heb ik in de vorm van mijn partner een prima souschef, die wel errug handig is met apparaten en snijden enz. We kunnen goed samen koken en de verdeling van de taken zorgt eigenlijk nooit voor problemen. Voor het nettere snijwerk wend ik me sowieso altijd tot mijn partner, en het bedienen van keukenmachines ook meestal.

Dit was dan zo'n beetje het resultaat. Zoals ik al schreef was het een beetje aan de hete kant, maar toch heerlijk. Nou ben ik gek op salades in alle soorten en maten, dus ik had ook niet anders verwacht.

 Ik zal nog even de ingrediënten die ik gebruikt heb benoemen. Ik laat het verder dan aan ieders smaak over om te combineren, en de hoeveelheid van alle ingrediënten te bepalen.

Courgette

Paprika

Cherry tomaatjes

Kalamata olijven

Rucola

Feta ( ik had nog mozzarella liggen)

Balsamico azijn

Honing

Knoflook/chili olie( had ik bij de Xenos gekocht, maar is volgens mij ook erg makkelijk zelf te maken)

Provencaalse kruiden ( zelluf met receppie van internet samengesteld!)

Zout en peper

Courgetti met wat knoflook/chili olie en provencaalse kruiden wegzetten. De paprika en de tomaatjes in de oven beetje roosteren, ook met wat knoflook/chili olie, zout en peper naar smaak. Kaas aan stukjes snijden, evenzo de olijven. Met de balsamico azijn en honing ( en wat olie) een dressing maken. In een grote schaal alles door elkaar mikken, en klaar is Klara. 

Dit zijn toch nog steeds stiekem een beetje mij lievelingsrecepten. Niet te veel werk, maar een overload aan smaken!

De volgende dag hebben we nogmaals courgetti gegeten, maar met een zalige eenvoudige bolognese saus (uiteraard van zelfgemaakte passata, met tomaten van de Naaldwijkse weg). Op naar de volgende gespirelliede groente..... Want ik ga uiteraard van alles door mijn prachtige machientje draaien.

PS Mocht iemand willen dat ik zijn of haar recept met bijbehorend blogje uitprobeer... Ik hou me aanbevolen!

Bewustwording.....

Ik hoop echt dat ik het vol ga houden, want het courgettesoepfietsen heeft heel wat los gemaakt. Nadat ik Marja een mailtje had gestuurd met een link naar mijn blog kreeg ik een zeer uitgebreide mail terug. Ze had erg genoten van mijn enthousiaste verhaal, maar gaf ook reactie op mijn flesjes water verhaal. Zij vond mijn kritiek van de aan ieder geleverde plastic flesjes iets om over na te denken, maar heeft zelf ook een interessant blog geschreven over water. 

Eten, voeding. Iets waar we dagelijks mee te maken krijgen. En het lijkt duidelijk als we zeggen dat je "gezond"moet eten. Goede voeding is belangrijk. Maar, zoals één van de meefietsers zaterdag al vroeg: "Wat is dan gezond?"

Tja, en daar heb je direct de allermoeilijkste vraag mee te pakken. Want er gaan vele verhalen over wat gezond zou zijn, en wat al dan niet goed voor je is. Zelf ben ik daar tegelijkertijd nuchter en sceptisch in. Geld is en blijft toch een hele grote factor in dit geheel. En dan heb ik het even niet over het geld wat een consument te besteden heeft aan eten, maar over het grote geld. Mensen willen hun product verkopen, en daar hoort een vorm van propaganda reclame bij. Een klein voorbeeld, misschien wel één van de bekendste hiervan is: melk gezond versus melk ongezond

Nou moet ik helaas wel bekennen dat ik toch wel een beetje een bourgondiër ben. Ik lust eigenlijk zo'n beetje alles. Gelukkig ben ik er achter dat super gezond ook verschrikkelijk lekker kan zijn, dus dat scheelt al de helft. Maar verder ben ik toch nog steeds maar één (of misschien wel een paar meer) stap verwijderd van die makkelijke kokkin, die eerst eigenlijk het liefst at wat door een ander bereid was. Ik geef toe dat ik het verschrikkelijk moeilijk vind om echt gezond voor mezelf te zorgen. Naar mijn idee moet ik dan echt nog té veel laten staan van de dingen die ik gewoon echt super lekker vind.

Maar wie weet. Gaat dit blog een zoektocht naar dat evenwicht worden, een aanzet tot een gezonder leven, tot minder pijntjes en mankementen die het ouder worden toch al met zich mee brengen.

Bewustwording is denk ik wel het sleutelwoord in deze. Niet gelijk denken, ach, het zal wel, maar lezen, luisteren, en vooral proeven in dit geval!

Nog even terugkomend op het flesjes water verhaal. Het drinkwater in Nederland is van hoge kwaliteit, en daar wordt door de drinkwaterbedrijven veel aan gedaan. Maar ook hier speelt uiteraard het grote geld een kleine rol. Wat wil de consument er voor betalen en hoe eerlijk zijn de door de regering gestelde normen. Als ik eerlijk ben proef ik eigenlijk nooit het verschil tussen kraanwater en diverse bron watertjes, ook zo proefde ik geen verschil toen ik Aquadraat dronk. Misschien ook voornamelijk omdat ik mijn water het allerliefst zo gekoeld mogelijk drink. En misschien ook wel omdat mijn smaakpapillen door alles wat ik nog steeds eet en drink nog niet zo verfijnd zijn. Wie zal het zeggen.

Mijn zoektocht is begonnen, en ik lees graag (liefst opbouwend!) kritische reacties en aanvullingen op mijn blog.

Courgettesoepfietsen

Wattes?

Ja, je leest het goed, maar ik snap dat er enige uitleg nodig is. Afgelopen  zaterdag hebben we gecourgettesoepfietst, of is het courgettesoepgefietst? Hoe dan ook, het was geweldig.

Zoals ik al schreef, ik ben nu woonachtig in het Westland, waar het wemelt van de geweldige stalletjes. Er zijn er zoveel dat Marja van der Ende er een manier van leven van heeft gemaakt. Zo is zij al een jaar niet meer in enige supermarkt te vinden geweest. Al haar boodschappen scoort zij bij stalletjes of kleinere plaatselijke specialiteiten winkels. Gelukkig houdt zij deze heerlijke kennis niet voor zichzelf, maar heeft een bloeiende Facebookpagina en een eigen site Fietsen voor mijn eten- Westland. Op haar site zijn zo'n beetje alle stalletjes in kaart gebracht.

Stilzitten is niet haar sterkste kant vertelde ze in het inleidende praatje, en daarom heeft ze in samenwerking met Bezoek Westland de route  in kaart gebracht en is deze geplaatst op Route.nl onder de naam Courgettesoepfietsen. 

Na het startsein, gegeven door wethouder Karin Zwinkels, die zelf ook gezellig nog een flink stuk mee fietste, zijn we op weg gegaan. Het was de bedoeling dat wij alle ingrediënten voor de courgettesoep onderweg zouden scoren.

Als eerste kwamen wij langs de bakker, alwaar we gelijk brood meenamen.

De volgende stop was  courgettekweker Van Vliet alwaar ons, naast een rondleiding, een smaakvolle verrassing te wachten zou staan. Wie had kunnen vermoeden dat wij getrakteerd werden op een culinair feestje van gele courgettes. Van een gevulde bloem tot courgettecake. Alles even smakelijk bereid door onze gastvrouw Ewa.

Gevulde courgette bloemen, courgettecake, koud en warm courgette groentegerechtje en koude courgettesoep

Daarna snel weer door. Al bleek inmiddels wel dat de groep zich niet zo vlot verplaatste als Marja in de eerste instantie gedacht had. De koffiestop bij de Westlandse druiventuin werd een kleine pitstop,( waar Marja snel iemand belde dat wij iets later zouden komen) om snel door te fietsen naar 
's-Gravezande voor de roomkaas bij Kaasmeester Richard. 

Uiteraard werden we ook daar weer getrakteerd op een lekker stukje kaas en een uitleg.

En weer door naar Boeregoed, een organisatie die mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt een werkplek en begeleiding biedt om te re-integreren in het arbeidsproces, en gezonde en duurzame voeding produceert voor en door de lokale bevolking. Mooi om te horen en te zien. Hier werden de uien meegenomen. 

Onze volgende stop bracht ons dan toch bij een soort "supermarkt', maar dan een klein beetje anders, nl  Biefit, bij mij al bekend, omdat ik daar nogal eens terecht kom als ik weer wat speciaals moet shoppen voor mijn veganistische familieleden. Daar kregen we nog een flesje Aquadraat. Heerlijk koud water, maar in mijn optiek schiet dit product de doelstelling van Marja een beetje voorbij. Nederland heeft zalig en zeer gezond kraanwater. Ik heb persoonlijk hélémaal niets met flesjes water, hooguit om ze bij te vullen uit de kraan.

Hier heeft Marja ons door een ander weer naar Cafe de Jachthaven laten loodsen, omdat daar nog een fotograaf van het AD op ons stond te wachten. Zelf is ze snel nog de andere spulletjes voor de soep gaan halen. Dat ze gewend is om te fietsen voor haar eten was wel duidelijk, ondanks dat ze nog wat boodschapjes gedaan had, was ze zo'n beetje tegelijkertijd weer bij het cafe. 

Daar aangekomen zijn we snel begonnen met alles wat er gesneden moest worden te snijden, en is de soep snel opgezet. Onder het genot van een drankje hebben we gezellig met elkaar zitten praten, en er werden vooral veel recepten een eet-ideetjes uitgewisseld.

Niet onbelangrijk, de soep was zalig en er was meer dan genoeg. Iedereen kon ook zijn meegebrachte bakje nog vullen, om de volgende dag nogmaals na te genieten van een meer dan geweldige dag!

P.S. 
Mocht je van plan zijn deze geweldige rit ook te doen, zorg voor een portemonneetje met kleingeld (bij de kraampjes kun je meestal alleen met los geld betalen) en voldoende "pakruimte"op je fiets (fietstassen, krat voorop, wat dan ook!). Want je komt zoveel geweldige stalletjes tegen met (h)eerlijke superverse Westlandse producten.

Nog een leuk weetje, het recept van de soep is van Linda Bosman, een goede vriendin van Marja, die zoals zij zegt een (buiten!)gewone moeder is die lekkere soepen kan maken. Samen met haar heeft ze een soepruil bedacht. Ze ruilen soepen met elkaar als ze ze gemaakt hebben en nog wat over hebben.

 Het recept!!

* 2 (gele) courgettes in stukjes
* 2 uien gesnipperd
* 2 tenen knoflook
* 2 eetlepels olijfolie
* 1 liter kippenboullion (of, als je het veganistisch wilt  
    houden kruidenboullion)
* 3 eetlepels groene pesto
* 400 ml melk (of, als je het veganistisch wilt houden 
   sojamelk)
* 2 eetlepels roomkaas (of, als je het veganistisch wilt 
   houden vegan roomkaas)

Kleine inleiding

Ik denk dat het leuk is om eerst een verhaaltje te schrijven wat dit blog inhoud. Ik heb inmiddels al meerdere blogs op mijn naam staan, maar ben momenteel nergens meer actief. Reden? Er gaat verschrikkelijk veel tijd in (leuk) bloggen zitten, en prioriteiten verschuiven zo nu en dan wel eens.

Een aantal jaar geleden had ik mijn blog echt nodig om op de been te blijven en ben ik begonnen met Hetlevenisleuk , omdat ik wat moeite  had met het leven leuk te blijven vinden. Dat heeft mij toen enorm geholpen, om het leuk in het leven weet te gaan zien en ervaren. Maar na een aantal jaar was het op. Het werd te veel een verplichting, ik kreeg het gevoel meer van hetzelfde te schrijven, en zo was het ineens niet zo leuk meer om te bloggen. En dat was toch eigenlijk juist de opzet van bloggen!

Gelukkig bleef mijn leven wel leuk, sterker nog, het werd steeds leuker. Wat resulteerde in Fabfiftie, een blog over de leuke kanten van 50 zijn. Helaas voor het blog had ik te veel tijd nodig om daar volop van te genieten, dus met 10 posts is ook dit blog stilgevallen. Waar ik zo volop van genoot? Vooral van de liefde. Nooit gedacht, na 10 jaar gescheiden te zijn, maar toch een nieuwe liefde van mijn leven gevonden, en daar zo gelukkig mee zijn, dat er voor bloggen eigenlijk niet zo veel tijd over bleef.

Inmiddels zijn de roze wolken een beetje verdampt, en de vlinders en endorfine wat gezakt. De verliefdheid heeft plaatsgemaakt voor oprechte liefde, kameraadschap, gezamenlijke interesses en verschrikkelijk veel lol met elkaar. maar dit biedt wel weer plek voor wat andere zaken. Zoals schrijven....

En waar beter en leuker over schrijven dan één van onze gezamenlijke liefdes. Koken en eten.

Nou moet ik daar wel eerst iets over kwijt. Zou je mij zo'n 5 tot 10 jaar geleden gevraagd hebben wat mijn lievelingseten was, dan kreeg je steevast het antwoord:

Alles wat door een ander bereidt is.

Dát is echter 180 graden gedraaid. Ik ben tegenwoordig dol op koken. Daar zijn meerdere redenen voor te noemen. Om te beginnen tijd denk ik. Geen druk gezin meer, alles vlug vlug klaar moeten hebben omdat ik bijna de deur uit moet om te gaan werken (voorheen werkte ik in de avond/weekend zorg). Recepten zijn ontzettend makkelijk toegankelijk (typ wat ingrediënten in Google en er komt wel wat lekkers) Masterchef Australië, en niet te vergeten een partner die ook van koken, maar meer nog van heerlijk eten houdt.

Ook worden we steeds bewuster van gezonde voeding, en de -geen-pakjes-of-zakjes beweging neemt ook steeds grotere vormen aan. Kortom, een prima klimaat om je kookkunsten te ontplooien. Daarbij komt dat ik naar het Westland verhuisd ben, waar langs de weg talloze stalletjes met super verse producten te vinden zijn. 

Alle ingrediënten voor een leuk blog, maar gezien mijn makkelijke en enigszins chaotische inslag heeft het toch de titel Kookkluns  meegekregen. Ik ben toch nog steeds wat makkelijk aangelegd, en een recept is voor mij slechts een richtlijn. Daarom worden gerechten toch nog wel eens  een beetje anders dan ik me voorgesteld had. 2.0 staat dan wel voor de "verbeterde" kookkluns, want echt waar... Het smaakt altijd wel!  

Ik hoop dat iedereen die hier terecht komt een leuker en vooral smakelijker leven tegemoet gaat