Stormachtige wind, regen. Bij deze weersvoorspelling denk je natuurlijk gelijk aan een flinke fietstocht. Niet? Nou, ik wel. Ik ben gaan plannen op route.nl en dacht: "Ik zie het wel, als het erg hard regent, kan ik altijd nog uitstellen." En zo heb ik met alle informatie, te vinden op Fietsen voor mijn eten, een mooie route rond mijn huis opgezet.
De weersvoorspelling was redelijk accuraat, er waaide een stevige bries, maar het was droog. Het waait altijd in het Westland weet ik inmiddels, dus wie houdt me tegen op mijn ( elektrische) fiets. Vol enthousiasme ben ik op weg gegaan. Ik had de route vanuit huis laten starten, maar besefte later dat dát natuurlijk helemaal niet handig is als ik er een openbare route van maak, dus hier en daar wat gesleuteld aan de route, en ik beschrijf hem zoals hij uiteindelijk geworden is.
Ik heb de route laten beginnen bij De Westlandse Druif. Als je niet van hier komt is de route vanaf hier makkelijk te beginnen. Op het parkeerterrein kun je de auto met fietsendrager kwijt voor je rondje boodschappen in het Westland. Ook is het een prachtige verzamel plek, en ook nog eens leuk om te bezoeken.
Als eerste komen we langs de heerlijke puntpaprika's van Fam. Knijnenburg. Ohja, een portemonneetje vol kleingeld is een MUST als je ook echt boodschapjes wilt doen op deze route, want je komt het meest langs stalletjes en automaten.
Al wil je verder niets kopen op deze route, de volgende 1,50 raad ik iedereen aan te besteden. De heerlijkste gele courgettes die er zijn. Momenteel mijn favoriet, maar dat was nog niet opgevallen op dit blog denk ik.
Na een klein stukje door een bedrijven terrein krijg je een mooi doorkijkje waar het Westland er vele van heeft. Niet op de foto gezet, want dit blog gaat om de stalletjes en winkeltjes. Fiets de route gerust eens en laat me weten hoe je het vond.
Inmiddels zijn we bij firma Duijvestijn aangekomen. Pas op met oversteken, want die ligt aan een wat drukkere weg. Zoals op de foto te zien, niet open op zondag, maar de coeur de boeuf tomaten zijn echt de moeite waard.
Overigens gaat het fietsen van deze route geloof ik sneller dan het schrijven er over, maar dat terzijde!
Ook weer links aan de weg vinden we het volgende stalletje, paprika's. Een hele grote zak rode, of een iets minder grote zak gemengde paprika's. Ik heb voor de minder grote gekozen, en heb alsnog mijn paprika's gegrild, omdat ik niet alles op kon maken aan reguliere maaltijden.
Daarna volgt een kas/winkeltje aan de rechterkant van de weg waar oogmeloenen te koop zijn. Dat is echter een seizoensproduct, en dus niet altijd voor handen.
Zo komen we langzaam in de richting van Naaldwijk, waar Sunsister zit, met een klein winkeltje met meerdere producten. Op het ogenblik onder andere heerlijke snijbonen.
Dan fietsen we Naaldwijk binnen, langs de prachtige watertoren, en komen we bij een wijnhandel. Een wijnhandel? Ja, de Westlandse wijnhandel, waar de eigenaar je met liefde een goede fles wijn aanraad bij al het lekkers dat je koopt en wilt bereiden. Vertel met welke smaken je wilt koken en er komt een uitstekend wijnadvies.
En mocht je je nu ineens bedenken dat je dat ene stukje gereedschap in de keuken mist, ik leid de rit ook nog langs Marian's Kookwereld, een zeer goed gesorteerde winkel, waar Marian zelf de garde zwaait, maar die ook met liefde aan je verkoopt.
Dan fietsen we snel Naaldwijk weer uit. Ik moet eerlijk zeggen dat mijn rit daar wat ongebruikelijke kronkels heeft, maar dat komt echt door route.nl hoor. Bovendien was er een klein stukje straat opgebroken, maar ja, dat zal wel snel over zijn.
We zijn nu op weg naar een prachtige lunch/pauze plaats, en geheel onverwacht stuitten we op op het Sint Jorispad nog op een echt meer dan prachtig druivenstalletje ( uiteraard ook alleen in de herfst!). We konden de verleiding niet weerstaan en hebben een kilo rood en wit gemengd meegenomen. Wat waren die zalig!
Overigens is het Sint Jorispad een authetiek stukje Westland, een prachtig bochtig smal weggetje Nederland.
En dan....Is er thee in mijn geval.
Bij Het Blauwe hek om precies te zijn. Een zorg bakkerij/theeschenkerij waar met de vrolijkste glimlach wordt geserveerd. Overigens waren de pepernoten die bij mijn thee lagen net gebakken, en werkelijk de lekkerste die ik ooit gegeten heb!
De eerste keer heb ik de route op vrijdag gefietst, maar vanaf dit gedeelte heb ik het e.e.a. aangepast, en dat hebben we op zondag proef gefietst. Dus helaas geen sfeerplaatjes van de mooie winkeltjes, maar wel een aanduiding. Bij de volgende stop ga ik zeker snel nog eens langs als het winkeltje wel open is, maar dat is beperkt. Op de site staat dat je dan aan moet bellen, en dan doet de mevrouw "het winkeltje"open. Maar dat geldt dus alleen als de producten er "hangen" op woensdagmiddag, donderdag en vrijdag en zaterdagochtend.
Hierna volgt Mil, Kwekerij met zorg alwaar wij natuurlijk helaas ook (nog) geen kijkje hebben kunnen nemen.
Nu volgt eer een stukje waar we het even zonder stalletjes en winkeltjes moeten stellen, maar op naar de volgende. Op de De Jonghlaan zou je nog eieren mee kunnen nemen.
Een stukje aan de linkerkant van de Maasdijk, en na het oversteken door aan de rechterkant. Ik denk dat vele mensen van mijn generatie, en van deze kant van het land, die dijk wel kennen. Het laatste stuk naar Hoek van Holland, niet zelden in de file beleefd, zowel heen als terug!
Aan de rechterkant van de Maasdijk vinden we dan de Westlandse Aardbei. Ook helaas niet open op zondag, want echt, de moeite waard!
We zitten nu overigens in 's-Gravenzande, of, zoals ze dat hier noemen, Het Breeje Durp. En dat klopt ook wel, want we fietsen er nog een knap poosje langs en door. Op naar Be-leaf, voor particulieren alleen open op woensdagmiddag en zaterdagochtend. Omdat deze aan het einde van de route zit dus eigenlijk alleen als je het op woensdag doet, maar dat maakt niet uit, want het is sowieso leuk om al die Westlandse initiatieven ook te zien.
Over Westlandse initiatieven gesproken, we zijn ook dit bord nog gepasseerd, Westlandsvlees.nl. Vlees eten is tegenwoordig natuurlijk zo'n "dingetje". Maar misschien is dit wel een oplossing. Lees de site gerust eens door. Ik ben de laatste tijd wat meer bezig met bewust consumeren. Ik blijf me dan ook afvragen hoeveel uit de overvulde schappen in de supermarkten op den duur gewoon weggegooid wordt. En hoeveel leuker het volgens mij is als je af en toe eens misgrijpt. Want des te lekkerder als je dan wel weer eens krijgt wat je zo lekker vindt. Maar goed, dit even terzijde, dit soort hersenspinsels komen later nog wel eens aan bod.
Na Be-Leaf trekken we bijna weer de bewoonde wereld binnen en fietsen we een stukje door het dorp, langs de mooie Stellingmolen en via de Zanddijk richtig zee alwaar we ons laatste, maar zeker niet minste stalletje treffen, 't Kommaatje. Waar je verschillende zalige tomaten en tomaatjes en komkommers kunt kopen. Volop in de automaat aanwezig, en op woensdag en vrijdag is de winkel bemand.
De eerste keer dat ik er kwam heb ik mijn ogen uitgekeken, want er zijn zoveel verschillende. En zo ontzettend lekker, ik wil ze eigenlijk niet eens meer uit de winkel. Om er maar een paar op te noemen, cherry-, pruim- en paprikatomaten, coeur de boeuf en tijgertomaten. Om je vingers bij op te eten!
In mijn eerste route had ik nog een stop vlak bij mijn huis gemaakt, maar dat is ook echt een gelegenheidsstalletje, dus die heb ik er uit gehaald. Mocht je in de herfst nog graag een pompoen scoren, rijdt dan voor je rechtsaf weer naar de Westlandse Druif gaat een beetje rechtdoor. Heb je het wel gehad, rijdt dan gewoon terug naar de Westlandse druif en geniet daar van wat lekkers te drinken en een stuk druiven cake.
Alles bij elkaar is de route zo'n 25 kilometer, niet echt heel erg veel. Goed te fietsen denk ik. Wel echt een belevingsroute, dus trek er gerust wat meer tijd of zelfs een hele dag voor uit.
Mijn buit zag er op vrijdag zo uit en had me totaal 14 euro gekost. We hebben er bijna een week heerlijk van gegeten. Overigens kwam de pompoen toen ik hem bereidde al snel op 1-0 voorsprong, maar daarover later meer.......
De volledige route is te vinden onder de naam Kookluns verzamelroute op route.nl. Die uiteraard ook een app heeft, dus ook makkelijk te gebruiken is op de fiets.Overigens is daar voor elk wat wils te vinden aan super geweldige routes, en uiteraard staat daar ook de Courgettesoepfiets route van Marja van Fietsen voor mijn eten op.
Samenvattend mijn laatste tips:
* Niet echt geschikt op zondag, omdat er dan veel gesloten is.
* Neem flink wat los geld mee.
* Flinke fietstassen of een grote mand voorop, ook altijd makkelijk.
* Als je nog tijd over hebt, zit je zo aan het strand.
De weersvoorspelling was redelijk accuraat, er waaide een stevige bries, maar het was droog. Het waait altijd in het Westland weet ik inmiddels, dus wie houdt me tegen op mijn ( elektrische) fiets. Vol enthousiasme ben ik op weg gegaan. Ik had de route vanuit huis laten starten, maar besefte later dat dát natuurlijk helemaal niet handig is als ik er een openbare route van maak, dus hier en daar wat gesleuteld aan de route, en ik beschrijf hem zoals hij uiteindelijk geworden is.
Ik heb de route laten beginnen bij De Westlandse Druif. Als je niet van hier komt is de route vanaf hier makkelijk te beginnen. Op het parkeerterrein kun je de auto met fietsendrager kwijt voor je rondje boodschappen in het Westland. Ook is het een prachtige verzamel plek, en ook nog eens leuk om te bezoeken.
En dan maar eindelijk eens in de pedalen.
Als eerste komen we langs de heerlijke puntpaprika's van Fam. Knijnenburg. Ohja, een portemonneetje vol kleingeld is een MUST als je ook echt boodschapjes wilt doen op deze route, want je komt het meest langs stalletjes en automaten.
Na een klein stukje door een bedrijven terrein krijg je een mooi doorkijkje waar het Westland er vele van heeft. Niet op de foto gezet, want dit blog gaat om de stalletjes en winkeltjes. Fiets de route gerust eens en laat me weten hoe je het vond.
Inmiddels zijn we bij firma Duijvestijn aangekomen. Pas op met oversteken, want die ligt aan een wat drukkere weg. Zoals op de foto te zien, niet open op zondag, maar de coeur de boeuf tomaten zijn echt de moeite waard.
Overigens gaat het fietsen van deze route geloof ik sneller dan het schrijven er over, maar dat terzijde!
Ook weer links aan de weg vinden we het volgende stalletje, paprika's. Een hele grote zak rode, of een iets minder grote zak gemengde paprika's. Ik heb voor de minder grote gekozen, en heb alsnog mijn paprika's gegrild, omdat ik niet alles op kon maken aan reguliere maaltijden.
Daarna volgt een kas/winkeltje aan de rechterkant van de weg waar oogmeloenen te koop zijn. Dat is echter een seizoensproduct, en dus niet altijd voor handen.
Zo komen we langzaam in de richting van Naaldwijk, waar Sunsister zit, met een klein winkeltje met meerdere producten. Op het ogenblik onder andere heerlijke snijbonen.
Dan fietsen we Naaldwijk binnen, langs de prachtige watertoren, en komen we bij een wijnhandel. Een wijnhandel? Ja, de Westlandse wijnhandel, waar de eigenaar je met liefde een goede fles wijn aanraad bij al het lekkers dat je koopt en wilt bereiden. Vertel met welke smaken je wilt koken en er komt een uitstekend wijnadvies.
Dan fietsen we snel Naaldwijk weer uit. Ik moet eerlijk zeggen dat mijn rit daar wat ongebruikelijke kronkels heeft, maar dat komt echt door route.nl hoor. Bovendien was er een klein stukje straat opgebroken, maar ja, dat zal wel snel over zijn.
We zijn nu op weg naar een prachtige lunch/pauze plaats, en geheel onverwacht stuitten we op op het Sint Jorispad nog op een echt meer dan prachtig druivenstalletje ( uiteraard ook alleen in de herfst!). We konden de verleiding niet weerstaan en hebben een kilo rood en wit gemengd meegenomen. Wat waren die zalig!
En dan....Is er thee in mijn geval.
Bij Het Blauwe hek om precies te zijn. Een zorg bakkerij/theeschenkerij waar met de vrolijkste glimlach wordt geserveerd. Overigens waren de pepernoten die bij mijn thee lagen net gebakken, en werkelijk de lekkerste die ik ooit gegeten heb!
De eerste keer heb ik de route op vrijdag gefietst, maar vanaf dit gedeelte heb ik het e.e.a. aangepast, en dat hebben we op zondag proef gefietst. Dus helaas geen sfeerplaatjes van de mooie winkeltjes, maar wel een aanduiding. Bij de volgende stop ga ik zeker snel nog eens langs als het winkeltje wel open is, maar dat is beperkt. Op de site staat dat je dan aan moet bellen, en dan doet de mevrouw "het winkeltje"open. Maar dat geldt dus alleen als de producten er "hangen" op woensdagmiddag, donderdag en vrijdag en zaterdagochtend.
Hierna volgt Mil, Kwekerij met zorg alwaar wij natuurlijk helaas ook (nog) geen kijkje hebben kunnen nemen.
Nu volgt eer een stukje waar we het even zonder stalletjes en winkeltjes moeten stellen, maar op naar de volgende. Op de De Jonghlaan zou je nog eieren mee kunnen nemen.
Aan de rechterkant van de Maasdijk vinden we dan de Westlandse Aardbei. Ook helaas niet open op zondag, want echt, de moeite waard!
We zitten nu overigens in 's-Gravenzande, of, zoals ze dat hier noemen, Het Breeje Durp. En dat klopt ook wel, want we fietsen er nog een knap poosje langs en door. Op naar Be-leaf, voor particulieren alleen open op woensdagmiddag en zaterdagochtend. Omdat deze aan het einde van de route zit dus eigenlijk alleen als je het op woensdag doet, maar dat maakt niet uit, want het is sowieso leuk om al die Westlandse initiatieven ook te zien.
Na Be-Leaf trekken we bijna weer de bewoonde wereld binnen en fietsen we een stukje door het dorp, langs de mooie Stellingmolen en via de Zanddijk richtig zee alwaar we ons laatste, maar zeker niet minste stalletje treffen, 't Kommaatje. Waar je verschillende zalige tomaten en tomaatjes en komkommers kunt kopen. Volop in de automaat aanwezig, en op woensdag en vrijdag is de winkel bemand.
De eerste keer dat ik er kwam heb ik mijn ogen uitgekeken, want er zijn zoveel verschillende. En zo ontzettend lekker, ik wil ze eigenlijk niet eens meer uit de winkel. Om er maar een paar op te noemen, cherry-, pruim- en paprikatomaten, coeur de boeuf en tijgertomaten. Om je vingers bij op te eten!
In mijn eerste route had ik nog een stop vlak bij mijn huis gemaakt, maar dat is ook echt een gelegenheidsstalletje, dus die heb ik er uit gehaald. Mocht je in de herfst nog graag een pompoen scoren, rijdt dan voor je rechtsaf weer naar de Westlandse Druif gaat een beetje rechtdoor. Heb je het wel gehad, rijdt dan gewoon terug naar de Westlandse druif en geniet daar van wat lekkers te drinken en een stuk druiven cake.
Alles bij elkaar is de route zo'n 25 kilometer, niet echt heel erg veel. Goed te fietsen denk ik. Wel echt een belevingsroute, dus trek er gerust wat meer tijd of zelfs een hele dag voor uit.
Mijn buit zag er op vrijdag zo uit en had me totaal 14 euro gekost. We hebben er bijna een week heerlijk van gegeten. Overigens kwam de pompoen toen ik hem bereidde al snel op 1-0 voorsprong, maar daarover later meer.......
De volledige route is te vinden onder de naam Kookluns verzamelroute op route.nl. Die uiteraard ook een app heeft, dus ook makkelijk te gebruiken is op de fiets.Overigens is daar voor elk wat wils te vinden aan super geweldige routes, en uiteraard staat daar ook de Courgettesoepfiets route van Marja van Fietsen voor mijn eten op.
Samenvattend mijn laatste tips:
* Niet echt geschikt op zondag, omdat er dan veel gesloten is.
* Neem flink wat los geld mee.
* Flinke fietstassen of een grote mand voorop, ook altijd makkelijk.
* Als je nog tijd over hebt, zit je zo aan het strand.
